Dzieci niepełnosprawne w internatach i bursach

Najwyższa Izba Kontroli przeprowadziła kontrolę w bursach i internatach pod kątem realizowania potrzeb kształcenia specjalnego. Obejmowała ona lata 2012-15. Poddane analizie placówki miały charakter publicznych i samorządowych.

Największą bolączką, jak się okazało, jest brak sprawowania bezpiecznej opieki. Nie chodziło tylko o opiekę nocną, ale także o brak bezpiecznych i higienicznych warunków pobytu oraz niegospodarność finansową.

Wyłaniające się problemy w tych placówkach, to m.in. brak informacji od rodziców na temat zaburzeń rozwojowych (by móc lepiej i odpowiednio organizować naukę, dostosowywać metody pracy i wychowania), brak grup integracyjnych, brak informacji o przyjmowanych przez dzieci oraz młodzież lekach (wskutek tego w monitorowanych placówkach nie było wyznaczonych osób, które pilnowałyby, czy osoby przewlekle chore regularnie przyjmują leki) oraz brak udogodnień dla osób z dysfunkcjami ruchowymi (w tym prysznice, toalety, wejścia). Okazuje się, że jedynie pięć placówek na dwadzieścia cztery, które poddano analizie, miało udogodnienia dla osób z niepełnosprawnością ruchową.

Trzeba podkreślić, że były też chlubne wyjątki. Wiele placówek poprawia standardy – tak personalne, jak i technologiczne, i działają wzorcowo. Jest jednak jeszcze wiele takich miejsc, gdzie trzeba z większą troską podejść do zagadnienia osób przebywających w tego rodzaju miejscach, by móc jak najskuteczniej odpowiedzieć na ich indywidualne potrzeby.

Na podstawie doniesień prasowych Lesław Łesyk